Jedną z cech charakterystycznych większości języków programowania jest nadmierna elastyczność w akceptowanych konstrukcjach składniowych. Dzięki temu życie użytkownika takiego języka – programisty – nie jest przesadnie utrudnione. Drugą stroną medalu jest to, że kod nieidiomatyczny, zawierający oczywiste defekty, może być formalnie poprawny.