Programowanie aplikacji wizualnych stało się obecnie bardzo proste za przyczyną dużej liczby publicznie dostępnych (i często darmowych) frameworków i bibliotek uruchomieniowych. VCL, LCL, MFC, Windows Forms, wxWidgets, Qt, FireMonkey – żeby wymienić kilka najbardziej popularnych. Korzystanie z nich pozwala na ograniczenie czasu potrzebnego na napisanie programu, bo zamiast mozolnie implementować interface, programista może skupić się na faktycznym problemie do rozwiązania. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy wiedza na temat niskopoziomowej obsługi okien i kontrolek okazuje się być bardzo przydatna – i to właśnie o niej chciałbym opowiedzieć w niniejszym artykule.