Przez ponad 10 lat od chwili powstania język Go nie wspierał bezpośrednio paradygmatu programowania generycznego [1]. Nie powstrzymało to nikogo od pisania dobrego, produkcyjnego kodu i nie przeszkadzało w powstaniu takich użytecznych i powszechnie stosowanych narzędzi, jak (napisane w całości w Go) Docker, Kubernetes, Terraform, Vault, Consul, Podman, age czy SOPS. Generyki pojawiły się dopiero w wersji 1.18 języka i spotkały się z mieszanymi reakcjami społeczności – od „dlaczego tak późno?” do „dlaczego w ogóle?” Artykuł, skierowany do obecnych i przyszłych programistów Go, omawia, jak zrealizowano wsparcie dla generyków w tym języku, pokazując typowe przypadki użycia, problemy i pułapki, z którymi można się spotkać w codziennej praktyce developerskiej.